Kitap Mı Yoksa Film Mi Daha İyi: Film Uyarlamaları Hakkında Bitmek Bilmeyen Bir Tartışma

Bir film uyarlamasını iyi yapan nedir?

Kitap uyarlaması her zaman popüler bir film türü olmuştur. Uyarlama oluşturma Bununla birlikte, kitapların hayranlarını tatmin eden bir şeyi başarmak çok zor olabilir çünkü herkes o filmden farklı şeyler ister ve bekler. Ancak kitapların film uyarlamalarında herkesin takdir edebileceği bazı unsurlar vardır. Örneğin, başarılı bir kitaptan filme uyarlama yaratmak için, kitabın çok sevilen öğelerinden mümkün olduğunca fazlasını alıp bunları büyüleyici görseller ve kaliteli oyunculukla birleştirmek. Başka bir örnek de, bir kitabın pek çok kişinin onu görmek istemesini sağlamak için filme uyarlanacak kadar popüler olması gerektiğidir. Son olarak, kitaplardan uyarlanan filmlerin olumsuz eleştirilerinin çoğu tam olarak bundan şikayet ettiğinden, kaynak malzemeye mümkün olduğunca sadık kalmakta yanlış yapmış olmazsınız.
Şimdi, neden bunun iki farklı örneğine bakmıyoruz:

İkna (2022): NE YAPMAMALI

öncelikle şundan başlayalım kitabın konusu , ardından kitap ve filmin nasıl farklılaştığına geçeceğiz.
Jane Austen'in tamamlanan son romanı olan İkna, 1817'de yayınlandı. Anne Elliot ve Frederick Wentworth gençken birbirlerine aşık oldular, ancak Anne'nin ailesi, zengin olmadığı için Bay Wentworth ile evlenmesine izin vermedi, bu yüzden ayrıldılar. Sekiz yıl sonra ürkek ama akıllı Anne, Bay Wentworth'un şehre geri döndüğü haberini alır. Bu sefer sıradan bir adam olarak değil, zengin, servet yapmış ve hâlâ sekiz yıl önceki nazik centilmenliğini koruyan bir donanma kaptanı olarak. Anne'nin ailesi, evlerini bir Amiral ve karısına kiralar. Karısının erkek kardeşi Yüzbaşı Wentworth'tan başkası değildir ve bu koşullar altında iki sevgili, hem bekar hem de bağımsız olarak yeniden karşılaşırlar. Bu kitap tamamen özlem, ikinci şanslar ve aşkın yeniden uyanışı hakkındadır.

Kitapla film arasındaki bazı farklar:

• tonu Roman melankolik ama umutlu. Bu, Austen'in daha ciddi kitaplarından biridir, ancak alaycı ve kıvrak zekalı yorumları baştan sona belirgindir.
• tonu film iyimser ve tuhaftır. Kitaptaki melankolik duygu yok.
• romanda, Anne Elliot içine kapanık, çekingen, çekingen ve sevecen bir abladır. Duyguları hakkında başkalarına çok sık konuşmaz.
• Buna karşılık filmde, tartışmasız daha dışa dönük ve açık sözlü. Anne'nin Netflix versiyonu Anne'nin kitap versiyonuna sadık olsaydı başarılı bir şekilde yapılabilecek olan sürekli dördüncü duvar kırılmasından bahsetmeyeceğiz.
• romanda, Kıyamet geldiğinde, sessizce acı çekmeyi ve Kaptan Wentworth ile yolları sekiz yıl sonra beklenmedik bir şekilde tekrar kesişmeden önce kendi yollarına gitmek zorunda kaldığında yaptığı gibi duygularını yüzeyin altında tutmayı tercih ediyor.
• Filmde, Anne, duygularını bastırmak yerine hepsini dışarı çıkarır; unutmak için içer ve yatağına yığılır. Duygularını veya eylemlerini ifade etmekte hiçbir sorunu yoktur.
• romanda, Anne ve Yüzbaşı Wentworth, diğerinin hala onlara karşı bir şeyler hissedip hissetmediğini bilmedikleri için düşüncelerinin çoğunu kendilerine saklama eğilimindedir. Bu, romanın sonlarına doğru doruğa çıkan sahneyi çok daha etkili kılar.
• Filmde, karakterler birbirleriyle yüzleşir ve duyguları hakkında daha açık konuşurlar. Ayrıca mektup kısa kesilmiş.
• romanda, Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, dil kullanımı daha karmaşık ve sofistike idi.
• Filmde dil anakroniktir ve çok modernize edilmiştir. Kitapta Anne ve Bay Wentworth'un ayrılışı şu şekilde anlatılıyor: "İki kalp hiç bu kadar açık, hiçbir tat bu kadar benzer, hiçbir duygu bu kadar uyumlu, hiçbir yüz bu kadar sevilen olamazdı. Artık birer yabancı gibiydiler; hayır, yabancılardan daha kötü, çünkü asla tanışamazlar. Bu sürekli bir yabancılaşmaydı." Film bunu Anne'nin "biz yabancılardan daha kötüyüz, biz eski sevgilileriz" demesiyle uyarladı. (film ve kitap hakkında spoiler içerir)
• romanda, Bay Elliot, hayatlarının içine girmeden önce Elliot ailesiyle yıllar önce alay eder, bir arkadaşını mali açıdan mahveder ve sonra arkadaşının dul eşinin rahmetli kocasının mal varlığına erişmesine yardım etmeyi reddeder.
• Filmde, o komik bir rahatlama olarak kabul edilebilecek büyüleyici bir flört. Romanın onu tasvir ettiği gibi, gerçek bir kötü adamdan çok bir engeldir.

Bu noktaya kadar, daha önce kitabı okumuş birinin filme bakışını etkileyebilecek hemen hemen her yönüyle filmin kitaptan ne kadar farklı olduğundan bahsetmiştik. Sonuç olarak, eğer bir Austen hayranıysanız bu film size göre olmayabilir. Ama filmi izlediyseniz ve beğendiyseniz sizin adınıza ne kadar mutlu olduğumuzu ve keşke biz de yapabilsek! Tartıştığımız fikirler, Netflix filmi Persuasion'dan keyif almanızın önüne geçmemeli.

Emma (2020): Bunun yerine bunu yapın

Bu kitap Aralık 1815'te yayınlandı ve başlık sayfasında 1816 yayın tarihi listeleniyor. Bu, Jane Austen'in ölümünden önce yayınlanan son kitabıydı. Romanın açılış satırlarının bize söylediği gibi: "Yakışıklı, zeki ve zengin, rahat bir evi ve mutlu mizacı olan Emma Woodhouse, varoluşun en iyi nimetlerinden bazılarını birleştiriyor gibiydi; onu üzecek veya canını sıkacak çok az şeyin olduğu bir dünya." Kitabımızın kahramanı, mürebbiye ile köydeki dul bir kadın arasında yapılan eşleştirmelerin evlenmesiyle sonuçlanan "aşk eşleşmelerinde" doğuştan yetenekli olduğuna inansa da evlenmeyeceğine inanmaktadır. Kendine yeni bir arkadaş olan Harriet Smith'i bulduktan sonra, sevgili arkadaşı için de uygun bir eş bulmaya karar verir ve bunu çabucak yapar; ancak bunu yaparken, Harriet'i zaten tanıdığı ve ilgilendiği başka bir adamın teklifini reddetmeye ikna eder. Uzun süredir Emma ve babasının çok sevdiği arkadaşı ve komşusu olan Bay Knightley, bu konuda onunla yüzleşir ve yaptığı şeyin özellikle Harriet'in karakteri üzerinde olumsuz sonuçları olabileceğini söyler. Her zamanki gibi söylediği şey gerçekleşir ve işler ters gitmeye başlar.
Austen'in en "sevimli" ana karakterlerinin başında gelmese de, Emma iyi niyetlidir ve herkes için en iyisini yaptığını düşünür, ancak herkesin kendini en iyi bildiğini ve farklı ihtiyaçları olduğunu unutur - daha sonra öğrendiği bir ders , ve yanlışlarını telafi etmek için çok çalışıyor.

Jane Austen'in çok sevilen romanı Emma'nın son uyarlamasında, film çoğunlukla orijinaline sadık kalıyor ve hatta bazı temaları biraz daha araştırıyor. Diğer tüm filmler gibi, bu da bazen orijinalinden farklı olabilir, ancak değişikliklerin çoğu, uyarlamayı 21. yüzyıl izleyicileri için modernize etmek amacıyla dahil edilmiştir - Netflix'in Persuasion uyarlamasının da yapmaya çalıştığı bir şey! Modernizasyon amacıyla yapılan değişiklikler neredeyse hiç fark edilmiyor ve film hala romanın havasını yakalıyor.

(bir kez daha, film ve kitap için ileride spoiler)

Şimdi bu farklılıklardan bazılarından bahsedelim:

• Emma ve Harriet'in arkadaşlığı ve sınıf dinamikleri: İkisi kitaptakinden çok daha yakın ve birbirlerine daha açık. Filmde Emma ve Bay Knightley, Emma'nın Harriet'in kendisi için fazla iyi olduğunu düşündüğü çiftçi Robert Martin'i Harriet'e ikinci kez evlenme teklif etmesi için ikna etmeleri gerektiğine karar verirler. Hatalarını kabul etmek için Bay Martin'in evine gitmeye bile karar verir. Harriet, Emma'nın evine gelip biyolojik babasını kendisine gönderdiği bir mektupla nihayet bulduğunu duyurduktan sonra, bir kez daha alçaltılır. Harriet, babasının Emma'nın düşündüğü gibi zengin bir beyefendi olmadığını, ancak bir galoşçu olduğunu açıklıyor. Emma, Harriet'e kendisinin ve babasının evi Hartfield'a her zaman hoş karşılanacağını ve bununla ikisinin bir kez daha yakın arkadaş olduklarını söyler. Kitapta, ondan özür dilemek için Bay Martin'in evine gitmez ve Harriet'in Robert Martin ile ikinci elden nişanlandığını duyar. Emma ve Harriet kitapta barışsalar da yavaş yavaş birbirlerinden uzaklaşıyorlar, bunun ana nedenlerinden biri artık resmi olarak farklı sınıflarda olmaları.

• Bay Knightley: "Kitap Bay Knightley", Emma için ahlaki bir akıl hocası olarak hizmet eden çok olgun, şefkatli bir adamdır. Bu kötü bir şey olmasa da, modern izleyiciler için biraz otoriter ve bayat gelebilir. "Film Bay Knightley" de Emma'ya her fırsatta bir "gerçeklik kontrolü" yapmaktan korkmuyor, ancak tavrı bir ağabey veya baba figüründen çok endişeli, şefkatli bir sevgili gibi geliyor. Kitapta, Bay Knightley'nin savunmasız iç çatışmalarını, duygularını ve düşüncelerini, kitabın sonuna doğru Emma'ya aşkını ilan edene kadar gerçekten göremiyoruz. Bu bizi şuraya getiriyor:

• Bay Knightley'nin teklifi ve Emma'nın buna tepkisi: Bay Knightley'nin Emma'ya duygularını açtığı sahne, romandakiyle neredeyse aynı, "Seni daha az sevseydim, bunun hakkında daha çok konuşabilirdim." Kitap, Emma'nın onun duygularına nasıl tepki verdiğine dair mizahi bir yaklaşıma sahip, ancak ekranda verdiği yanıtta hiçbir çekingenlik yok. Filmde, Bay Knightley kalbini ona açtıktan sonra, "Emma filmi", "Emma kitabı"nın yapmadığını yapıyor: Burnu kanamaya başlıyor. Bay Knightley'den az önce aldığı haberler ve aşırı dozda duygu nedeniyle burnu kanıyor; bu Emma'yı insanlaştırıyor ve bize aşkın biraz dağınık tarafını gösteriyor. Ayrıca Austen'in eserlerinde sıklıkla görülen bir parça mizah da ekler. Yan not: burun kanaması senaryoda yoktu; Anya Taylor-Joy'un burnu çekimlerin ortasında kanamaya başlayınca sahneyi böyle çekmeye karar verdiler.

• Güç ve cinsiyet dinamiklerindeki değişim: Kitapta, Bay Knightley ondan 16 yaş büyük. Jane Austen'in zamanında, 19. yüzyılda büyük yaş farkı olan evlilikler normal kabul ediliyordu, ancak bu belki de 21. yüzyılda o kadar yaygın değil. Bu yüzden, filmde, Bay Knightley'nin 20 küsur yaşında olması ve Emma'ya karşı içten, yavaş yanan arzusunun kitapta olduğu gibi durup dururken görünmemesi, onu modern izleyiciler için daha lezzetli kılıyor.

Film, kitaptan tüm iyi unsurları çıkarır ve bunların bir kısmını orijinaline saygısızlık etmeden izleyici için modernize eder. Artı, bu en güzel çekilmiş filmlerden biridir - filmin herhangi bir saniyesini duraklatabilir ve masaüstü duvar kağıdı olarak kullanabilirsiniz. Kendiniz karar vermeniz için filmin fragmanını aşağıya bırakıyoruz.
Bu iki kitabın (İkna ve Emma) üslubu birbirinden çok farklı, İkna Austen'in en ciddi ve duygusal romanlarından biri olduğu için film uyarlamasının orijinalinin neredeyse tamamen tersi olması doğal değil. Öte yandan Emma, komediye bolca yer bırakan daha neşeli ve hicivli kitaplarından biridir.

İnsanlar neden filmlerin veya dizilerin orijinal kaynaklarına sadık kalıp kalmadığını bu kadar önemsiyor?

Kitaptan uyarlanan bir film ya da dizide ana detayların ya da olay örgüsünün değişmesi insanların ondan uzaklaşmasına ya da bu uyarlamalardan dolayı hayal kırıklığına uğramasına neden oluyor. kitabın havasını, karakterlerini, mekanlarını, olay örgüsünü, fikirlerini vs. hatırlamaları gerekir. Değişiklikler küçükse ve kitabı ilk okuyan kişilere hitap ediyorsa, şikayetler sadece bir diziden daha az olacaktır. Kitabın adından veya aynısını yapmak ve gişe rekorları kıran bir filmden yararlanmak istiyor. Paranın konuştuğu bir dünya evet ama her şey gibi bu eylemlerin de sonuçları var.
Orijinaline - birlikte büyüdüğümüz ya da sadece çok keyif aldığımız kitaba - sadık kalan bir film ya da dizi izlemek istemeniz çok doğal. Film veya dizideki eklemeler veya değişiklikler herhangi bir derinlik katmıyorsa, birçok kişi bunların dahil edilmesini istemeyecektir. Aynısı, orijinalinin devamı olan bir film veya dizi için de geçerlidir.
Ancak, bazı insanları rahatsız eden her zaman büyük değişiklikler değildir. Her ikisi de orijinallerinin devamı olan Star Wars: The Force Awakens ve The Lord of the Rings: The Rings of Power ile ilgili bazı tartışmalar oldu: ilki bir film, ikincisi bir TV şovu. (İnsanların bu devam filmlerini neden beğenmediklerini tartışmayacağız, hikaye açısından hikayeyi değiştirmeyen küçük ayrıntılardan bahsedeceğiz). Yaklaşan Yüzüklerin Efendisi dizisi hakkında bazı insanları rahatsız eden şey şu ki, fragmanda görüldüğü gibi , kara elfler olacak. Bazılarının buna üzülmesinin nedeni, bunu "zorunlu çeşitlilik" ve "uyandırma saçmalığı" olarak görmeleri veya orijinal filmlerde tüm oyuncuların beyaz olması ve bunun nedenini anlamamalarıdır. JRR Tolkien insan benzeri yaratıkların beyaz olduğundan hiçbir zaman açıkça bahsetmemiş olsa da değişmek zorundadır.
En son kontrol ettiğimizde bahsettiğimiz film serilerinden biri ışık yılı yolculuğu, uzay korsanları, uzaylılar ve ışın kılıçlarıyla çok uzak bir galaksi hakkında, diğeri ise hobbitler, elfler, orklar ve sizi dönüştürebilecek lanetli bir yüzük hakkında. çok uzun süre takarsan Gollum gibi birine dönüşür. Bu nedenle, bazı insanların bu ortamlardaki en gerçekçi olmayan ve şok edici unsurların bir kadın Stormtrooper ve bir siyahi olduğunu düşünmesi ilginç.

Kaynağına sadık kalmasa da çok sevilen bazı filmler:

1. Aslen 1986'da yayınlanan ve Diana Wynne Jones tarafından yazılan bir kitap, Howl'un Hareket Eden Şatosu 2004 yılında Hayao Miyazaki tarafından sinemaya uyarlanmıştır. Hikaye, bir gün kin dolu bir cadı tarafından lanetlenen Sophie adında bir şapkacı hakkındadır. Bu lanet, Sophie'yi yaşlı bir kadına dönüştürür. Kasabayı sadece yürüyen bir kale ve içinde yaşayan büyücüyle karşılaşmak için terk eder. Ayrıca onu geri değiştirebilecek tek kişi gibi görünüyor.
Bu film pek çok temayı değiştirdi ama bunu çok hoş bir şekilde yaptı. İşte farklılıklardan bazıları:

• Howl'un Kalesi: Howl's Castle, filmin steampunk'tan ilham alan kalesine kıyasla kitapta daha basit bir şekilde "dünyanın üzerinde süzülen büyük, göz korkutucu bir kale" olarak tanımlanıyor. Bununla birlikte, aşağıdakilere kıyasla çok farklı değildir:
• Howl'un karakteri: Howl filmi daha karmaşık, romantik ve sevecen ve bir savaşta savaşıyor; Howl kitabı ise daha bencil, sinir bozucu ve çocukça olarak tasvir edilmiştir. Film bazı açılardan kitaptan önemli ölçüde farklı olsa da Howl, yanlış saç boyası varsa hayatın yaşamaya değmeyeceğini düşünen dramatik bir adam.
• (bir şeyin önceden reklamı) Sophie'nin karakteri: filmde daha olgun, sakin ve güvensiz; oysa kitapta daha sinirli ve açık sözlü ve kitabın ilerleyen bölümlerinde kendisinin bir cadı olduğunu öğreniyor ama filmde o da hepimiz gibi sıradan bir insan.

2. Amy Heckerling'in 1995 lise komedi-dramı bilgisiz , orijinalin çok gevşek bir uyarlamasıdır. Örneğin kitap Naiplik Dönemi'nde geçiyor, film ise 1990'larda geçiyor. Neredeyse romandan bir uyarlama olmaktan ziyade biraz ilham almış gibi geliyor. Sadece cevabı vermek yerine, kaynağı tahmin etmeniz için size biraz zaman vereceğiz. O halde biraz filmin konusundan bahsedelim (filmde ve kitapta karakterlerin isimlerinin farklı olduğunu unutmayın):
Cher, malikanesinde lüks bir hayat yaşayan ve lisesinde popüler, saygın bir öğrenci olan güzel, kendine güvenen bir genç kızdır. Josh adında babasının sevdiği ve onayladığı daha yaşlı bir arkadaşı var. Bir gün okula yeni bir öğrenci gelir. Kız pek çok şey hakkında kafası karışmış göründüğü için Cher onu kanatlarının altına almaya karar verir. Yeni öğrenci varlıklı bir aileden gelmiyor ve önceki okulunda popüler ya da kendine güvenen bir kız değildi ama okulun prensesi Cher ile biraz zaman geçirdikten sonra okulu kendisinin yönettiğini düşünmeye başlar. Christian adlı başka bir öğrenci, Cher'in ilgisini çeker ve Cher, Josh ondan hoşlanmamış gibi görünse de onunla daha fazla zaman geçirmeye karar verir. Cher'in çöpçatanlık yapmayı sevdiğinden ve herkes için en iyisini bildiğini düşündüğünden bahsetmiş miydik?
Spoiler vermek istemiyoruz, bu yüzden burada duracağız ve size bu sorunun cevabını vereceğiz: Uyarlamanın orijinal kaynağı Jane Austen'ın Emma'sından başkası değil!
Bu film uyarlamasını izlediyseniz ve beğendiyseniz, daha önce izlemediyseniz Bridget Jones'un Günlüğü'nü de beğeneceğinizi düşünüyoruz!

Filmler veya diziler neden kitaptan/orijinal kaynaktan bu kadar çok değişiyor?

"Filmlerin çoğu neden kitaplardan/orijinal kaynaktan farklıdır" uzun zamandır çoğumuz için bir soru olmuştur. İşte sebeplerden bazıları:

• Üretim değerleri araya girebilir.
• Filmlerin doğal olarak sınırlı bir süresi vardır. Bu nedenle, bazı olay örgüsü noktalarının atlanması veya kısaltılması gerekebilir.
• Senaryo yazarları genellikle yazarlardan farklıdır, bu nedenle çeviri sırasında bazı ayrıntılar kaybolabilir. Bu nedenle, üretim yoluna girebilir.